Dwarskijker van zaterdag 14 december 2024
Dwarskijker is uitgekeken. Deze journalist gaat met pensioen. Met deze columns had ik best door kunnen gaan. Maar in bijna 950 stukjes heb ik mijn zegje wel gedaan over wat er speelt in het Land van Cuijk en Gennep. De details zijn steeds anders, uiteindelijk komen de observaties vaak op hetzelfde neer: ondoordachte besluiten, ondernemers die aan gewetenszwakte lijden, burgers die klagen om het klagen en het weer dat nooit is zoals we willen.
Klinkt negatief. Alsof columns schrijven niet het op één na leukste tijdverdrijf is. Maar een columnist is nu eenmaal op zijn best als hij zich ergens aan irriteert of boos over wordt. Hij moet wel op tijd stoppen.
Mijn pen gaat niet met pensioen. Op maandagmorgen verschijnt nog steeds mijn historische rubriek. Op mijn website (geurtfranzen.com) kan de geïnteresseerde lezer mijn overige creatieve schrijfprojecten volgen.
Waren er ook positieve gebeurtenissen die inspiratie boden voor een column? Zeker wel. Onbetwist de mooiste was het eerste besluit van de fusiegemeente, in januari 2021: ‘Land van Cuijk noemt zich voortaan Regenbooggemeente.’ Ik schreef te hopen dat mijn dochter spoedig óveral op de wereld onbelemmerd haar vriendin in het openbaar zou mogen zoenen.
Ik blijf hopen.
Een persoonlijk hoogtepunt was de onderscheiding die me werd opgespeld door het lokale schoothondje van Thierry Baudet. Het FvD-raadslid noemde me op twitter een rat. Een mooier compliment voor een kritisch journalist is ondenkbaar.
Wie mijn stukjes oversloeg, hartelijk dank. Voor u waren de woorden niet bedoeld. Voor wie me las, nog meer bedankt. U maakte de columns mede. Een column is immers pas een column als ie gelezen wordt. Het ga u goed.
Foto: Mijn laatste column op het scherm, vlak voordat ik hem instuurde naar De Gelderlander