Dwarskijker van zaterdag 31 augustus 2024
Morgenmiddag, om één uur, wordt Louis gedoopt. In de Cuijkse schouwburg. Vreemde plek voor een doop? Niet echt. Louis is geen jongetje, Louis is het nieuwe cultuureducatiecentrum van het Land van Cuijk.
Ik krijg de indruk dat Louis niet onder een gelukkig gesternte geboren is. Er is kritiek. Niet op het feit dat de gemeente eindelijk een fout goed maakt, nadat voorgangers de stekker uit kunstencentrum Meander hadden getrokken en kinderen die trompet wilden leren spelen aan hun lot waren overgelaten. Wel op de manier waarop. De creatieve cursussen worden vanaf morgen alleen gesubsidieerd als Louis ze mag geven. Dat betekent dat zelfstandige cultuurdocenten – sommigen werden noodgedwongen zzp’er toen de Meander over de klif werd geduwd – leerlingen kwijtraken. Ze hebben een optie: lesgeven onder de paraplu van Louis. Onder zíjn condities, in zíjn lokalen. De investeringen die de zzp’ers in hun eigen garages en tuinkamers hebben gedaan, moeten ze maar als verlies bijschrijven in hun grootboeken.
Had het anders gekund? Vast wel.
Het is goed dat dankzij de subsidie de drempel voor cultuuronderwijs lager wordt. Ieder kind moet de kans krijgen om creatieve talenten te onderzoeken. Kunst en cultuur zijn even belangrijk als zuurstof, zonder dat raakt een samenleving hersendood.
Ongetwijfeld is het efficiënter om cultuureducatie vanuit een centraal punt te organiseren. Maar de situatie die na het failliet van Meander ontstond, is lokale bestuurders aan te rekenen. Laat Louis onbekommerd opgroeien, zonder de erfenis van het verleden. Als morgen het water over de boreling wordt gesprenkeld, is het tijd voor een handreiking aan de cultuurdocenten die nu het nakijken hebben.