Dwarskijker van zaterdag 22 juni 2024
Na een weldadige zondagochtendwandeling door de bossen van Landgoed Geijsteren – alleen al de watermolen is de moeite waard – hadden we wel een lunch bij restaurant De Watervogel in Maashees verdiend. Aan de oevers van de Maas smaakt alles nog beter.
Terwijl we zaten te wachten op onze bestelling, viel mijn blik op een eenvoudige inscriptie in het trapje van het verhoogde terras. U kent ze wel, die inscripties op palen en gebouwen langs de rivier. Ze geven aan hoe hoog het water ooit reikte bij fikse overstromingen. Welke hoogte de inscriptie aangaf, weet ik niet meer, maar het was waarschijnlijk de watersnood van 1995 waaraan herinnerd werd.
Ik trok een denkbeeldige lijn van die inscriptie naar de overkant en moest even slikken toen ik me voorstelde hoe breed de Maas toen was geweest, hoeveel water er in door die enorme badkuip moet hebben gestroomd.
Ik moest eraan denken toen ik gisterochtend las dat de flessenhals van de brug bij Oeffelt over een paar jaar wordt weggehaald. De dijk waarop de toegangsweg vanaf Oeffelt naar de Gennepse brug ligt, wordt vervangen door pijlers zodat bij een volgend hoogwater de rivier niet wordt tegengehouden, maar vrij spel heeft. Het wordt een enorme operatie die zo’n dikke 50 miljoen euro gaat kosten.
Ze hebben het er al een hele tijd over. Schijnt niet anders te kunnen. Maar ik was verbaasd toen ik las hoeveel centimeters die verwijding van de Maas op dat punt bij hoogwater gaat opleveren. Twintig centimeter. Is dat alles?
Toen zag ik dus weer die denkbeeldige badkuip voor me tijdens die lunch in Maashees. En ik realiseerde me: twintig centimeter over de hele breedte van een Maas bij hoogwater, dat is toch wel heel veel water.