Dwarskijker van zaterdag 18 mei 2024
Heeft u het hoofdlijnenakkoord van de vier partijen al gelezen? Ik raad het stuk van harte aan. Het zijn maar 25,5 pagina’s, daar ben u best snel doorheen. Al lezende moest ik steeds meer denken aan het toneelstuk Wachten op Godot, dat ik woensdagavond in de Nijmeegse schouwburg weer eens mocht zien. Het stuk van Samuel Beckett gaat over het absurdisme van het dagelijkse leven, over de zinloosheid van het bestaan. Er zijn maar drie oplossingen als je die zinloosheid aan den lijve ervaart: zelfmoord, het geloof (hoeft niet per se een religie te zijn) of die absurditeit als absurditeit accepteren. Na lezing van het bizarre samenraapsel van populistische prietpraat en symboolpolitiek, besloot ik tot het laatste.
Op pagina 18 brak toch even de zon door. Het staat er echt: ‘Er komt een recht op vergissen.’ Yes! Mijn hart maakte een sprongetje. Eindelijk wordt erkend dat de mens in de kern een simpel wezen is dat wel eens een foutje maakt. Dat eindelijk wordt vastgesteld dat zo’n vergissing, want dat is een foutje vaak, niet meteen met repercussies of het stempel ‘fraudeur’ hoeft te worden bestraft.
Dus Bouke – da’s de wethouder van het Land van Cuijk die van de week door het stof moest toen ze in de raad moest toegeven dat ze een foutje had gemaakt -, wees gerust: van het aanstaande kabinet mag ook jij je vergissen. Het zal een recht worden voor elke burger, dus ook voor politici.
Ik verdenk de opstellers van het rechtser dan rechtse hoofdlijnenakkoord ervan dat ze vooral die laatste categorie mensen, zichzelf dus, voor ogen hebben gehad bij het formuleren van dat nieuwe recht. We zullen het met zijn allen heel snel concluderen: dat dit kabinet één grote vergissing is.