Dwarskijker van zaterdag 2 maart 2024
Beetje raar. Dat meteorologen de seizoenen op andere data laten beginnen. Gisteren is, volgens hen, de lente begonnen. Terwijl ik nog steeds in mijn hoofd heb, geleerd bij de juffrouw van de eerste klas – groep drie heet dat tegenwoordig -, de juffrouw met opgestoken haar, een streng brilletje en lange nagels, nagels die verrekte scherp waren, hetgeen je ervoer als zij je aan je oorlel omhoog trok uit de bank, omdat je al een bladzijde verder was in het leesboek bij klassikaal lezen, die juffrouw, wier naam ik vergeten ben, hetgeen ik graag zo wil houden, die ons leerde dat de lente op 21 maart begint en de andere seizoenen ook steeds op de 21e.
Sorry voor de lange zin. Niet geschikt voor klassikaal lezen.
Maar net nu ik dit typ, piept een zonnestraal over het dak van het huis van de overburen, een straal die niet alleen mijn computerscherm in het hinderlijke licht zet, maar de magnolia in de tuin van de buren in het volle. Nu kan ik het niet negeren, de knoppen kleuren paars, nog even en hij staat in volle bloei, zon en boom wijzen me als een strenge schooljuf terecht: de lente is wel echt begonnen.
Ik ga de les van school vergeten, houd me voortaan aan de meteorologenkalender.
Heeft het consequenties? Ik moet drie weken eerder de opzetborstel van mijn elektrische tandenborstel vervangen (tip van de tandartsassistente). Verder zou ik het niet weten.
Misschien is het seizoenenconcept rijp voor de prullenbak. Het weer is zo onvoorspelbaar geworden, we kunnen net zo goed uitgaan van één seizoen van twaalf maanden. Voortaan altijd lente. Net als in de ogen van de tandartsassistente.
Moet ze me wel om de drie maanden een appje sturen. Dat ik die borstel vervang.