Dwarskijker van zaterdag 25 november 2023
Is het Land van Cuijk het ‘land van Wilders en Caroline’ geworden, zoals deze krant gisteren in deze editie kopte? Daar valt wel wat op af te dingen. De wolf die ergens rond de elfde van de elfde op een zolder in zijn geboortestad Venlo in een oude verkleedkist een schaapskostuum opduikelde, noteert een stijging van 14,9 naar 25,9 procent. Daar kun je inderdaad niet omheen. Maar Caroline’s BBB moest afgelopen woensdag in het Land van Cuijk genoegen nemen met een schamele 7,8 procent van de stemmen. Me dunkt, in maart scoorde ze in deze regio nog 26,7 procent, dat was nog meer dan de PVV nu. Die massale winst is in acht maanden tijd zo goed als verdampt.
Dat het Land van Cuijk, net als de gemeente Gennep overigens, mee zou deinen op de stroom die rechts van het midden voert, vind ik niet opvallend. Waarom zou dit deel van het platteland afwijken van alle andere plattelandsgebieden in Nederland?
Tellen we de percentages van PVV en BBB bij elkaar op en vergelijken we die met de cijfers van de overige partijen, dan stellen we vast dat zo’n twee derde van de kiezers in het Land van Cuijk (36.749 van de 55.412 stemmers) níet op het gedachtegoed van PVV of BBB zit te wachten. Vergelijkbare cijfers in Gennep.
Het Land van Cuijk is na woensdag nog gewoon een Land van het Midden.
Wilders heeft weinig op met mijn beroepsgroep. Hij noemt journalisten ‘tuig van de richel’. Toen de journalistenvakbond, de NVJ, hem vroeg die uitspraak terug te nemen – het is een ontkenning van een grondwettelijk recht, dat van de persvrijheid -, weigerde hij dat. We kennen zijn mantra inmiddels: ‘Ik neem nooit iets terug.’ Door het geblaat door, hoor je het wolvengehuil. Boer, pas op je kudde.