Dwarskijker van woensdag 18 oktober 2023
Ik had niets te doen dus vergezelde mijn dochter naar de fietsenwinkel. ‘Gaan we een fietsstoeltje kopen?’ Ik verheugde me al op het eerste ritje met mijn kleinzoon van bijna één. Dwars door het glooiende Limburgse land, ver weg van bloederige Journaal-beelden, turend naar een schaap of koe die ik het brabbelende menneke vóór me op de fiets zou kunnen aanwijzen. ‘Kijk dan: koetje boe!’
Nee, dat stoeltje had ze al. We gingen voor een helm.
O ja. Het is 2023. Zonder fietshelm hoor je er niet meer bij. Las het gisteren nog in deze krant. Steeds meer ouderen én kinderen schaffen een helm aan. Ooit lachten wij onze Oosterburen uit vanwege de opzichtige hoofddeksels waarmee ze over onze luxe fietspaden gleden. Nu is de helm cool.
Ik kan me nog niet voorstellen dat ik er een ga dragen. Vind het eerlijk gezegd weinig charmant. Maar het zal er vast wel van komen. Ik vind dat ze in ieder geval één ding moeten verbieden: dat fietsers zo’n helm ophouden als ze boodschappen doen in de supermarkt. Pas liep er eentje door de Jumbo. Nee echt, het was geen gezicht. Verbieden dus. Geef mensen met evenwichtsstoornis maar een uitzonderingspasje.
Ik had eerder een bromfietshelm dan een bromfiets. Kreeg die helm, die was toen sinds kort verplicht, voor mijn 16everjaardag. Ik had het geld voor mijn brommer nog niet eens bijeen gespaard.
Als puber had ik een hekel aan dat ding. Kreeg er nóg vettiger haar van…
Hoorde later dat na de invoering van de bromfietshelm het Nederlandse hersenonderzoek een terugval had gekregen. Minder slachtoffers op de onderzoekstafel. Tja.
Ben toch blij dat het gelukt is met dat mini-helmpje. We moesten nog wel even terug. Mét kind. Vanwege de maat. Logisch.
foto: Consumentenbond