Dwarskijker van zaterdag 8 juli 2023
In Grave nemen ze dementerenden aan de hand en gaan met hen terug in de tijd. Bij Het Stoofhuis is een Italiaanse camping in de sfeer van de jaren ’70 gebouwd. Zodat mensen wier navigatie door de tijd op hol is geslagen, bij een vaste halte tot rust kunnen komen. Op die camping van toen.
Moet je natuurlijk wel kampeerder zijn geweest. Een dementerende dame die de tent niet zo ziet zitten, zegt: ‘Wij gingen altijd gewoon naar een hotel.’ Je kunt loketjes in je geheugen alleen open wrikken, als ze er ook daadwerkelijk zijn.
In een actuele roman, Schuilplaats voor andere tijden, van de Bulgaar Georgi Gospodinov, probeert een van de personages ook zoiets uit. Hij bouwt een kliniek voor dementerenden. Elke bewoner krijgt een kamer die is ingericht in de stijl van een periode toen hij of zij nog een gelukkig leven leidde, toen meneer Alzheimer nog niet aan de deur klopte. Het werkt fantastisch. Maar het werkt zó goed, dat ook niet-dementerenden zo’n kamer willen. Weg uit de jachtige tijd van nu, terug naar toen geluk nog heel gewoon was.
Het loopt vreselijk uit de hand als landen besluiten volledig te gaan leven zoals het vroeger was. Duitsland bijvoorbeeld bouwt alles om naar de jaren ’80, toen die Wende een fraaie horizon beloofde terwijl de Fransen in een referendum kiezen voor de revolutionaire periode van rond 1968. Chaos alom, want met elkaar kunnen die landen dan niet meer communiceren.
Zo’n dementiebestendige kamer lijkt me echter wel wat. Ik begin alvast met verzamelen van oude meuk zodat, mocht ik verloren raken in de tijd, mijn kinderen de perfecte kamer kunnen inrichten. Nu nog even kiezen. Welke periode was ook alweer de fijnste? Voordat ik het vergeet.