Dwarskijker woensdag 22 maart 2023
Het was zaterdag Landelijke Opschoondag. Overal trokken vrijwilligers de natuur in om de rommel op te rapen die anderen hadden achtergelaten. In Heijen stroopten inwoners van onder meer de Gennepse wijk De Balkan de Maasoever af. Op zoek naar de troep die de Maas, moe van het meevoeren van al die plastic flesjes en lege blikjes, van haar flanken had geschud.
De gemeente faciliteerde de jaarlijkse opschoonactie met fluorescerende hesjes en grijparmen waarmee je zonder te bukken de troep kunt oprapen. Die knijpers voerden me even terug in de tijd.
Op mijn middelbare school, het Elzendaalcollege in Boxmeer, hadden ze nog geen grijparmen. Wel prikstokken. Ze werden gebruikt om het schoolplein en de plantsoentjes schoon te maken. Want pubers maken heel veel rotzooi, dat was toen en dat is nu nog.
Dat schoonmaken gebeurde niet tijdens een jaarlijkse opschoondag. Er waren ook geen IBN’ers of crimineeltjes met een taakstraf die ons schoolplein kuisten. Evenmin waren het de schoonmaaksters, conciërges of amanuenses die op vrijdagmiddag met zo’n prikker door de plantsoentjes sjokten. Nee, het waren de leerlingen zelf.
Zij prikten als straf. Werd je na een balorige handeling de klas uitgestuurd, dan werd het prikken.
Soms liet je je eruit sturen. Dan kon je al prikkend van buiten die klas bespieden waarin dat mooie meisje naast het raam zat.
Het schoolplein lag er aan het eind van de dag altijd keurig bij. Want je werd snel de klas uitgestuurd, in die dagen. Achteraf vermoed ik dat rector Jo Peeters dagelijks in de docentenkamer zijn leraren herinnerde aan het dag-quotum: ‘Dames en heren, vandaag heb ik tien prikkers nodig!’
Wie weet, misschien maakte hij wel een rooster.