Dwarskijker van woensdag 15 maart 2022
Wat zweven is, weet ik niet. Dus als ik vandaag het stemhokje instap, ben ik er zó weer uit. Ook al zal ik het stembiljet een aantal keren moeten uitvouwen, want er doen maar liefst twintig partijen mee aan de verkiezingen voor de provinciale staten van Brabant. Twintig! Ik heb nu al medelijden met de informateur die daar straks een coalitie van moet brouwen.
Afijn, toch heb ik gisteren de kieswijzers waarvoor deze krant me de linkjes aanbood geraadpleegd. Die van de provincie én die voor de waterschapsverkiezingen.
Dat gaat met schuifjes, tegenwoordig. Je krijgt een stelling voor je neus, net als vroeger, maar nu kun je door een schuifje naar rechts of links te bewegen aangeven in hoeverre je het met die stelling eens bent. Maar niet in vaste stapjes, het gaat globaal, beetje op je gevoel. Het is prettig dat je genuanceerd kunt reageren op de stelling. Maar het blijft wel nattevingerwerk.
Desondanks had de kieswijzer van de provincie goed nieuws voor me: de partij met wie ik het voor 84 procent eens ben, blijkt de partij waarop ik al jaren stem. Fijn, ik houd niet van switchen. Ook aangenaam was het om te ontdekken dat het verschil met de volgende drie partijen marginaal is, die scoren bij mij rond de 81 procent. Dus als die vier partijen in Brabant een coalitie gaan vormen, ben ik een heel tevreden burger.
Gaat niet gebeuren, hoor. Daar steekt de agralobby een stokje voor.
Ook de kieswijzer voor het waterschap stuurde me in de richting die ik al was opgegaan. Met één stelling wist ik echt geen raad: of de hengelsport verboden moet worden. Vind ik zielig. Voor de vissen, maar ook voor de pensionado’s. Twijfelgevalletje dus. Als het maar geen breekpunt wordt…
Illustratie: Visvangst, ets van Albert Flamen uit de periode 1648-1670, bron: Rijksmuseum Amsterdam