Dwarskijker woensdag 22 februari 2022
De Metworstrennen zijn geworteld in een eeuwenoude traditie, maar verre van ouderwets. Dat laat de editie van maandag goed zien. Het gaat in stapjes, maar om een geoliede machine te blijven schuwt de club de moderniteit niet.
De tv-opnamen worden steeds beter, mede dankzij Omroep Land van Cuijk. Ook zijn alle mensen die bij de wedstrijd betrokken zijn, voorzien van oortjes, zodat de onderlinge communicatie zonder problemen verloopt.
Die oude voorwaarde, dat je behalve getogen ook in Boxmeer geboren moet zijn, is gelukkig ook geschrapt. Het is onzinnig om een kind dat in een ziekenhuis geboren wordt, bij voorbaat uit te sluiten.
De veiligheid van de paarden, vroeger nog wel eens een dingetje, staat hoog in het metworstvaandel. De club heeft op eigen initiatief de zweepjes in de ban gedaan. Daarnaast bewees de editie van eergisteren maar weer eens – drie paarden mochten van de dierenarts niet starten – dat bij twijfel de gezondheid van het paard de voorrang krijgt boven de winkansen van de ruiter. Zelfs als die ruiter in de finale staat.
Wat me ook opviel, maandag, is dat steeds vaker vrouwen als paardenbegeleidster dienstdoen. Frans Fleuren, woordvoerder van de Metworst, liet gisteren in deze krant optekenen dat aan die ene voorwaarde, dat meedoen voorbehouden blijft aan mannen, niet wordt getornd. ‘Dat blijft nog honderd jaar zo’, voorspelt Fleuren. Ik durf wel een andere voorspelling aan. Ik denk dat Frans en ik nog meemaken dat de eerste vrouw op een Metworstpaard klimt. Eerst bij de knollenrit en niet veel later in de echte race. Want tradities en gelijkwaardigheid sluiten elkaar niet uit, ze versterken elkaar. Zal mevrouw de burgemeester het vast mee eens zijn.