Dwarskijker woensdag 8 februari 2023
Om uiteenlopende redenen heb ik in de afgelopen jaren drie keer afscheid moeten nemen van een boom in onze tuin. Achtereenvolgens ging de zaag in de stam van een moerbei, een pruimenboom en een appelboom. Het was niet van harte. Maar ik heb het goed gemaakt door vier nieuwe te planten. Het laatst geplante boompje, een krentenboom, mocht ik vorige herfst gratis meenemen toen de gemeente Gennep open dag hield in het verbouwde gemeentekantoor. Aardige geste van de gemeente. Ik had er zelfs twee mogen hebben, het was het einde van de dag en ze dreigden boompjes over te gaan houden.
Ik denk dat het een goede zaak is dat overheden het belang dat bomen vormen voor een gezonde leefomgeving aan ons burgers proberen over te brengen. Zoals waterschap Aa en Maas. Die gaat de komende weken jonge bomen weghalen van de oevers van de Graafsche Raam. Daar moeten paddenpoelen komen en bloemrijk grasland. In vroeger tijden kwam dan een aannemer met een bulldozer de hele boel platwalsen. Nu zegt het waterschap tegen ons: kom gerust langs met je spade. Neem zo’n boompje mee naar huis en geef het een tweede leven.
Goed idee. Ik heb al gekeken of ik nog een plekje heb in mijn tuin voor een Graafsche Raamboompje. Maar tijdens mijn inspectie ontdekte ik dat twee van de eerder door mij gekapte bomen – de moerbei en de pruim – revanche hebben genomen. Uit beide stobben groeit, heel dapper, een nieuwe scheut. Ik zie het voorlopig maar door de vingers.
Eén van die scheuten heeft zich, uit vrees voor mijn bijl denk ik, onder de heg door een weg gebaand naar de tuin van de buren. Zo kan het natuurlijk ook. Als ik een keer vanachter de heg het geluid van een kettingzaag hoor, dan weet ik genoeg.