Dwarskijker van woensdag 25 januari 2023
Rond verkiezingstijd lukt het lokale partijen wel om aandacht te genereren. Er zijn verkiezingsbijeenkomsten, er is folder-budget. Maar hoe doe je dat in de tussentijdse jaren? Constant relletjes veroorzaken?
Gelukkig is daar het product ‘schriftelijke vragen’. Een raadslid tikt een digitaal formuliertje in en hoppa, de ambtenarij moet aan het werk. B en W zijn verplicht te antwoorden. Dat antwoord komt niet alleen in de mailbox van de vragensteller, ook de rest van de raad krijgt het via een raadsinformatiebrief te lezen. Die gaat ook naar de pers.
En dan maar hopen dat de vragen scherp genoeg zijn gesteld, dat de jongens en meisjes van de krant een leeg kolommetje hebben in de krant van morgen.
Uiteraard berijden de politieke partijen hun eigen stokpaardjes. U mag drie keer raden welk clubje vragen indient over de herkomst van jonge asielzoekers of over geld dat de GGD aan covid-vaccinaties kwijt is. En lokale partijen zijn er als de kippen bij als de leefbaarheid van de kleine kernen al dan niet in het geding is.
Vaak kun je een antwoord gewoon googelen. Nog vaker volstaat een belletje naar een ambtenaar of een deskundige. Maar dan is de kans op publiciteit verkeken. En dus belde een raadslid van Liberaal LvC, dat onlangs een gerucht had gehoord over het vermeend vertrek van ViaSana uit Mill, niet naar ViaSana zelf, maar diende een schriftelijk vraag in. Zodat een ambtenaar dat belletje moest gaan doen, hij of zij vervolgens een concept-antwoord moest schrijven, waar B en W vervolgens over moeten vergaderen, dat vervolgens in een raadsinformatiebrief keurig wordt geformuleerd, rondgestuurd naar alle partijen, waarna de pers…
Het was dus wat het was: een gerucht.