Dwarskijker woensdag 11 januari 2022
Westerbeek liet zich vrijdag, tijdens de nieuwjaarsbijeenkomst van het Land van Cuijk, van zijn beste kant zien. In de grote zaal van de Schouwburg Cuijk, die alle inwoners van d’n Twist zou kunnen bergen, eiste de kleine kern de hoofdrol op. We kregen een wervelende samenvatting te zien van het eerder dit jaar opgevoerde toneelstuk over het eeuwfeest. Maar echt imponerend was de sound van het Metropeelorkest. Een jaar of tien geleden kampte de fanfare van het dorp met leegloop. Een ontwikkeling die elke kleine kern kent; houd als traditionele club het hoofd maar eens boven het water in een tijd van vergrijzing en concurrerend modern vermaak.
Die van Westerbeek legden zich er niet bij neer. Ze vormden de fanfare om tot een moderne big band, met een poppy repertoire, die ook aantrekkelijk werd voor muzikanten van buiten. En nu spelen ze in het grote professionele theater het dak eraf.
Heb het hier eerder gemeld: een klein dorp kan grootse dingen doen. Hoe Vortum-Mullem op eigen kracht van een lege kerk een vol multifunctioneel dorpshuis maakte. Deze week las u hoe Sint Agatha, de op drie na kleinste kern, het gemis van een café op eigen kracht compenseerde door een warme huiskamer in te richten. En denk aan Sambeek, dat een geslaagd alternatief wist te organiseren voor de teloorgegane kermis.
Dat laatste moet de inwoners van Ottersum moed geven. Ook dat dorp blijkt nu te klein te zijn geworden voor een eigen kermis. Het is voor de exploitanten niet meer te doen, meldde deze krant gisteren. Ik denk dat het wel goed komt, in Ottersum. Wat de kleine kernen bewijzen, is dat je niet hoeft te wachten op initiatieven uit het gemeentehuis. Gewoon de handen uit de mouwen.