De gemeente Gennep krijgt een bon voor fout plastic. Best pittig: 50.000 euro. Daar kun je tien zebrapaden voor aanleggen. Of twintig boa’s een vakbekwaamheidsdiploma voor laten behalen. Of 138 wipkippen van kopen – type Sweeney, 80 procent gerecycled.
De gemeente betaalt, maar treft eigenlijk geen blaam. Het zijn de inwoners, althans sommige inwoners, die zich niet aan de regels houden. En dan draait de hele gemeenschap ervoor op, zo is het nu eenmaal.
Die foute groep neemt het niet zo nauw met plastic afval. Bij de afweging ‘kan het erin of kan het er niet in’- een afweging die ik, net als elke andere consument, ook dagelijks maak – geven zij het niet-plastic afval het voordeel van de twijfel. En zo kan het gebeuren dat in Vroomshoop, waar het Genneps plastic naartoe wordt gebracht, batterijen worden gevonden in de zakken. Of resten etenswaren. Veolia, die in Vroomshoop per jaar 50.000 ton consumentenplastic verandert in granulaat waarvan tuinstoelen en autodashboards worden gemaakt, is het beu. Vandaar die boete.
Om boetes te voorkomen, gaat Gennep haar burgers opvoeden. Er komt een communicatiecampagne, inclusief lesmateriaal. Is dat niet een tikkeltje zonde van het geld? Misschien heeft het meer effect als je de ozb verhoogt met een plasticafvalboete. Of steekproefsgewijs de boa een zak aan de straat laat controleren. Met de bodycam op áán, in een live uitzending van GennepNews.
Nee, dat gaat te ver.
Volgens Milieu Centraal is er een heldere vuistregel voor wie twijfelt: is het geen verpakking, dan mag het er niet in. Zo’n campagne hoeft dus maar uit één zin te bestaan, op een spandoek boven de Zandstraat gehangen: GEEN VERPAKKING? NIET IN DE ZAK!