Dochterlief woont in een huis van een belegger. Vorige winter werden steigers tegen het huis geplaatst. Een reclamebord van de aannemer verduisterde de woonkamer, want kwam voor driekwart voor het woonkamerraam te hangen.
De belegger meende dat bovenop het tot drie appartementen verbouwde huis, dat maandelijks al ver boven de tweeduizend euro opleverde, nog wel een verdieping kon worden gebouwd. De gemeente vond het best en dus zat dochterlief een klein jaar in de herrie, kreeg water in de woonkamer toen het dak in de winter werd verwijderd. Minder daglicht in de woonkamer werd gelukkig gecompenseerd toen een steigerpaal zich door de muur van de slaapkamer boorde: hè, daglicht.
De belegger had het vervolgens zo druk met het aansturen van de bouwvakkers, communicatie viel tegen want ze spraken een Slavische taal, dat hij geen tijd had om te komen kijken toen in die winter de cv-ketel het begaf. Koud douchen, met de jas aan op de bank, ach, anno 2021 ben je als jong-volwassene blij met elk dak boven het hoofd. Zelfs een die lekt.
In Nijmegen-Noord pikten beleggers onlangs bijna de helft van de woningen van een nieuwbouwproject al vóór de officiële verkoop in. Vervolgens werden de huizen voor belachelijke bedragen verhuurd aan jonge stellen voor wie ‘een eigen huis, een plek onder de zon’ nooit meer wordt dan een regel uit een liedje.
Als je Sint Anthonis Nu (SAN) wil voorkomen dat beleggers in Sint Anthonis een slag slaan. Er zijn plannen voor zo’n 800 woningen. Wie een huis koopt, moet daar zelf in gaan wonen, dát moet volgens SAN het motto zijn. En zo is het. Laat het een motto worden voor het hele Land van Cuijk. Een land waar koeien worden gemolken en geen huizen.