Zie je wel: corona kan best positief zijn. De anti-virusmaatregelen geven de creativiteit van ondernemers een boost. Horeca-ondernemers vonden nieuwe manieren om hun hapjes en drankjes aan de man te brengen. En nu is er in Boxmeer een kapster die tijdens de lockdown het lumineuze idee kreeg om aan haar beroep een functie toe te voegen: die van koppelaarster. Matchmaker, zo heet dat met een modern woord. Maar de inhoud van het beroep is niet veel anders dan in de 17e eeuw, toen Gerard van Honthorst dat prachtige schilderij van zo’n koppeldame schilderde (Centraal Museum Utrecht).
Geweldig idee natuurlijk. Waar anders dan in de kapstoel wordt de mens loslippig. Als zachte, vaardige handen je haardos onder handen nemen, geef je je snel gewonnen. De woorden ontglippen je vanzelf. Binnen een kwartier heb je alle zielenroerselen toevertrouwd aan die luisterende oren boven je. Je weet dat het geen kwaad kan. In de spiegel zie je jezelf met elke knip van de schaar veranderen: zo geruststellend, het is een ánder die je die ontboezemingen hoort doen.
En als de kapster quasi-nonchalant vraagt of je een leuke vakantie hebt gehad, beken je grif dat het wéér niks aan was, zo in je eentje op het strand van Torremolinos. En de kapster weet genoeg: hebbes! Weer een single die ik kan koppelen.
Ik hoef niet gekoppeld te worden. Maar mocht de dag onverhoopt komen, dan weet ik wie mijn kapster wordt.
Eergisteren mocht ik mijn pasgeboren kleindochter begroeten. Werd ik toch weer geconfronteerd met een négatief corona-effect. In de armen houden, een knuffel voor de moeder, dat zat er niet in.
Zag wel in één oogopslag iets moois: die kleine zal nooit een koppelaarster nodig hebben.