Waar blijven de tractoren? Waar blijft de blokkade van de Gennepse rondweg?
Als de nood aan de man komt, staat de ene boer de ander bij. Dat hebben we het afgelopen jaar vaak gezien. Snelwegen werden geblokkeerd, de hofstad met tractoren omsingeld toen het kabinet de intensieve veehouderij wilde aanpakken. Akkerbouwers en tuinbouwers waren solidair met varkens- en koeienboeren, lieten het werk in de kassen over aan hun Oost-Europese knechten en ritsten hun trekkers soepel in de file richting Den Haag.
Ooit was boer een scheldwoord, moest je landbouwer zeggen. Tegenwoordig is het een geuzennaam, is de boer weer trots een boer te zijn. En hij heeft weer wat in de melk te brokken, in ieder geval in Brabant. In het Bossche provinciehuis is de geur van de dieselolie van zijn trekker te ruiken.
Maar hoe ver reikt die boerensolidariteit? Ze waren er als de kippen bij toen in mei vorig jaar in Boxtel een varkensstal door activisten werd bezet. Met de riek in de hand, bij wijze van spreken. En in november, toen er alleen nog maar een gerucht was dat activisten het erf van boer Gerbert in Beers zouden gaan bezetten, meldden zich in no time honderd boeren om ongewenste gasten op andere gedachten te brengen.
In Ottersum wacht een boer tot nu toe vergeefs op solidariteit. Komt het omdat hij zich stadsboer noemt? Hij houdt dieren en teelt groenten, me dunkt dat je dan aan de criteria van ‘boer’ voldoet. Bij Boer Zoekt Vrouw leggen ze de lat lager. Hij wordt al enige tijd tegengewerkt. Er wordt zelfs geweld gebruikt: de voorruit van zijn busje is ingeslagen, van de week zijn de banden kapot gestoken en een medewerkster is op de markt bedreigd. Waar blijven de tractoren?
foto van Wikipedia