Dwarskijker woensdag 18 december 2019
De vergelijking is een stijlfiguur die in het debat niet meer weg te denken is. Eigenlijk bedoeld om een standpunt te verhelderen, wordt het steeds vaker gebruikt om zwakke argumenten te verdoezelen. Een vergelijking op het randje, leidt af van de kern van de zaak, maar genereert veel publiciteit. Luister maar naar politici uit het populistische kamp.
De boer uit Sint Hubert die de stikstofmaatregelen van het kabinet vergelijkt met de moord op zes miljoen joden kent de werkingskracht van de stijlfiguur ook. Hij is er met zijn uitspraak, vorige week gedaan in het Brabantse provinciehuis, toch maar mooi in geslaagd zijn militante trekkersclubje neer te zetten als een zielige minderheid die door overheid en milieubeweging naar de slachtbank wordt geleid. Dat ie wat stront over zich heen zou krijgen, wist de boer uit Sint Hubert ook wel. Maar een boer kijkt niet op van wat stront aan zijn vingers.
De aandacht is nu afgeleid van de feiten van de stikstofproblematiek – ik noem er toch nog even twee: 45 procent van de stikstof is afkomstig uit de landbouw, 8.000 kinderen in ons land hebben astma als gevolg van stikstofoxide in de lucht – naar de discussie over de vorm van actievoeren. Is het gerechtvaardigd een vliegveld te blokkeren? Mag een distributiecentrum worden geblokkeerd zodat het Nederlandse kerstdiner in het water valt?
Een geslepen tacticus, die boer uit Sint Hubert, die weet hoe propaganda werkt. Waar heeft hij zijn kennis vandaan? Deze krant citeerde gisteren zijn vader. De boer uit Sint Hubert blijkt wel honderd boeken over de Tweede Wereldoorlog gelezen te hebben, ‘over de ontwikkeling van de nazi’s’. Ik durf daar geen vergelijking aan te wijden.