Dwarskijker zaterdag 23 november 2019
In Haps willen ze een prehistorische boerderij nabouwen. Ach, een mens moet toch wát doen om niet te verkommeren. Je kunt je tijd en energie beter in een oude boerderij steken dan in een xtc-lab. Ook al brengt de tweede geld in het laatje en kost de eerste alleen maar geld.
Maar dat geld is er. De reconstructie van de boerderij – een onder archeologen beroemd geworden type omdat die in Haps het eerst is ontdekt – wordt betaald door de BV Laarakker. U weet wel, de club die dat ooit zo fraaie landschappelijke gebied tussen snelweg en Haps, waar de oerbewoners van Haps zich ooit vestigden, een archeologische vindplaats van belang, langzaam volbouwt met megagrote fabrieksdozen.
Hapsenaren, van wie velen dat industrieterrein niet zo dicht in de buurt wilden hebben, hebben het zoenoffer van de BV geaccepteerd. Maar nu is er gedoe. Die van Haps willen de boerderij, als je het goed aanpakt een publiekstrekker, ín of vlakbij het dorp hebben. De BV wil natuurlijk goede sier maken met dat prehistorische bouwwerk. Dus dat ding moet in de buurt van het industrieterrein komen. Op een zichtlocatie aan de A73. Zodat het zoenoffer ook een goedmaker is voor de razendsnelle verdozing van de Nederlandse snelwegbermen.
Patstelling dus. Die de BV denkt te kunnen doorbreken door de helft van het geld aan te bieden voor een boerderij op de door Haps gewenste plek. Maar de helft is veel te weinig. Rare praktijken. Eerst duwen ze je een industrieterrein door de strot en vervolgens gijzelen ze je met geld dat die Hapse grond op heeft geleverd.
Ik zou zeggen: laat ze maar stikken met hun huisje. Over tweeduizend jaar graven ze in Haps de resten van zo’n fabrieksdoos op. Nieuwe kans!