Dwarskijker van woensdag 6 november 2019
Naast het gesnotter van een boer die met armoedige rijmelarijtjes natuurbeschermers voor moordenaars uitmaakt, zijn er ook boeren die wél snappen dat hun relatie met de natuur op het spel staat. Zoals de vijf, van wie twee uit deze regio, die de hybride worst hebben ontwikkeld. Met minder vlees maar extra smaak door toegevoegde bonen of oesterzwammen. Waardoor de uitstoot van CO2 wordt gehalveerd. Eigezwijns, zo heet de worst. Geen naam die doet vermoeden dat een professioneel marketingbureau achter het project staat, maar dat is ook wel zo charmant. En het staaft hun eigenwijsheid.
Het kan best: nadenken over de toekomst van je kinderen en kleinkinderen en innovatieve paden belanden om het ambacht waarvan je houdt te kunnen blijven uitoefenen.
Dat gesodemieter over stikstof en de reacties daarop hebben een nevel gelegd over de agrarische wereld waardoor initiatieven – zoals de hybride worst, voedselproductie via hydrocultuur, het voedselbos of de acceptatie van hanenvlees – aan het oog onttrokken worden. En dat is zonde. Sommige boeren schreeuwen zo luid dat ze, zonder dat ze er erg in hebben, het cliché versterken dat boeren niet veranderingsgezind zijn. Ik ben geen boer, niet meer dan de zoon van een boerendochter, maar ik weet best dat de boer allang niet meer op dezelfde manier ploegt als honderd jaar geleden. De boer heeft zich onttrokken aan dat armoedige gesukkel achter een paard en zich in amper twee generaties ontwikkeld tot de modernste agrariër van de wereld. Boerenslimheid is ons beste exportproduct geworden en die hoef je niet te kweken, daar zijn de boerengenen van doordrenkt. Hoef je alleen maar toe te passen. Dus boer, wat let je: hortsik.