Ik begrijp dat de huisartsenpost het zat is. Ruim 40 procent van de bellers van deze voor spoed bedoelde telefoondienst – buiten het spreekuur van de huisarts om – hebben een klacht die geen spoed is. Als we de Brabantse huisartsenposten mogen geloven, komt de zorgverlening aan patiënten die écht hulp nodig hebben, in gevaar. Door de lange wachttijden aan de telefoon die eigenlijk niet nodig zijn. Daarom worden ze strenger. Om te beginnen met een nieuwe slogan: ‘Bij spoed helpen we u direct, wat kan wachten moet wachten.’
Zijn dat echt minder ernstige zaken waar mensen ’s avonds en in het weekend over bellen? Ik lees een rijtje in de krant: slapeloosheid, schaafwonden, koorts, verkoudheid, keelpijn, oorpijn en rugpijn. Daar kun je dus gerust de volgende dag mee naar het gewone spreekuur, vindt de huisartsenpost.
Klinkt redelijk. Maar toch. Als ik manager was van zo’n huisartsenpost zou ik me afvragen waaróm zoveel mensen zich buiten de reguliere openingstijden melden. Feit is dat die klachten zich voordoen. Is de vraag gerechtigd, per slot van rekening leven we in een 24-uurseconomie, dat de werktijden van de huisarts wat conservatief zijn afgesteld? Als ik ’s avonds koorts krijg, waaróm moet ik dan wachten op een geruststellend woord tot de volgende dag? Veel artsen houden alleen ’s ochtends spreekuur. Om ’s middags visite te rijden, weet ik. Moet dat dezelfde zijn dan? Mijn Gennepse tandarts boort en vult één keer in de week ook ’s avonds. Ook op zaterdag kun je voor controle terecht. Hoor ik hem niet over mopperen. Hij vindt het vast ook heel normaal dat ie op zondag zijn barbecuevlees bij de super kan kopen. En benzine kan tanken. Niet alleen bij spoed.
