Jongelui die vandaag willen gaan stappen in Nijmegen – vanwege Koningsdag – hebben zelf een paar bussen gehuurd. Omdat ProRail dit weekend de Maaslijn op zijn kop zet. Voor een nieuw veiligheidssysteem.
Klinkt bijzonder, die bussenactie. Vooral omdat het ook een statement is aan de vervoersbedrijven ProRail en Arriva. Want die maken er volgens de jongelui een potje van. Omdat de Maaslijn zo vaak niet doet wat ie belooft. Omdat ze, net nu er gefeest moet worden, het spoor op slot gooien
Afgezien van dat statement, waarop de bestuurders van die bedrijven met een schouderophalen zullen reageren, is die bussenactie eigenlijk helemaal niet zo bijzonder. Ik zou het eerder normaal willen noemen.
Samen de schouders eronder zetten, een oplossing zoeken voor een probleem. Ook al is dat probleem door een ander veroorzaakt. Dat als je van A naar B wilt en de samenleving die altijd alles netjes voor je regelt, even niet thuis geeft, dat je dan zelf de handen uit de mouwen steekt en een bus gaat huren. Mooi staaltje van zelfredzaamheid. Zou ik best vaker willen zien.
Je kunt alles wel toevertrouwen aan de overheid of aan fusiebedrijven die aandeelhouders tevreden moeten stellen. Maar uiteindelijk heb je zelf ook een verantwoordelijkheid. Ow. Klinkt wel als het geluid van een ouwe lul, nu ik het hardop nalees. Laat toch maar staan.
Ik wacht nu op een initiatief uit Overloon en omgeving zodat de gezinnen met kindertjes in de zomer toch op een veilige manier kunnen zwemmen. Je moet toch iets nu de eigenaar van het Schaartven zijn zwembad met hekken heeft afgesloten. Dat wordt een graafmachine huren dus. Misschien kan kunstsmid Juul Baltussen alvast aan een glijbaan beginnen.
Geurt Franzen schrijft tweemaal per week (woensdag en zaterdag) de column Dwarskijker voor de editie Maasland van De Gelderlander