Loop je tegen een verwarde oudere aan, moet je GOED doen. Leer je eigenlijk op een training, maar ik verklap het alvast: Geruststellen, Oogcontact, Even meedenken en Dankjewel.
Een keten van acties die in alle situaties logisch lijkt, maar afijn, de deskundigen zullen het wel weten.
Gennep bereidt zich voor op een verdubbeling van het aantal inwoners dat de weg kwijt is. Dat is een goede zaak. Die voorbereiding bedoel ik. De GOED-training is een voorbeeld. Wie in zijn werkveld te maken kan krijgen met dementerenden geef je zo’n training. Zodat bijvoorbeeld een cassière snel in de gaten heeft: ‘O, deze dame is geen dievegge, die is gewoon vergeten af te rekenen.’
Een verdubbeling is best veel. Voor Gennep van 300 naar 600. Lijkt me fors. Is dat gekoppeld aan de verwachting dat het aantal ouderen stijgt? Wordt er wel rekening gehouden met het feit dat risicofactoren als roken, overgewicht en weinig bewegen bij nieuwe senioren veel minder aanwezig zijn? Aanstaande ouderen zijn in mijn beleving meer dan de generatie die nu oud is met gezond leven bezig. Afijn, zullen ze ook wel beter weten.
Feit is dat iedereen er mee te maken krijgt. Word je het niet zelf, dan wel iemand in je omgeving.
Hoe gaat dat in de praktijk? Oudere dame negeert de kassa en wordt buiten geruststellend en oogcontact makend door cassiere aangesproken. De volgende dag opnieuw. En de derde keer?
Lijkt me dat als het aantal dementerenden verdubbelt, ook het aantal cassieres moet verdubbelen. Hoe verhoudt zich dat tot de toename van ‘zelf scannen’? Cassieres worden overbodig. Of komt er een robot die dementerenden gaat aanspreken? Nog veel te regelen dus. In de tussentijd, bij twijfel, GOED doen.