Ik heb de kaart ook gezien in de krant van donderdag. Die van Brabant waarop de knelpunten in het openbaar vervoer staan waar de komende jaren geld naartoe gaat. Anderhalf miljard euro. Nodig om in 2030 van Brabant een provincie te maken waarin het openbaar vervoer op en top is. Vanaf je huisdeur door een elektrische ov-deeltaxi naar het station worden gebracht, in een van alle gemakken voorziene trein door het landschap zoeven en de laatste kilometers naar je werk op een e-bike. Kedeng kedeng.
Maar die kaart. Zag ik toch echt in het oosten een witte vlek. Geen knelpunten in het Land van Cuijk? En de Maaslijn dan, dat sukkellijntje dat zich zelfs gedraagt als de grillige regenrivier waarnaar hij genoemd is?
Daarvoor is al geld gereserveerd, zegt Den Bosch. Jullie krijgen over een tijdje stroom, dus niet zeuren.
Ik zie er nog niets van, van die upgrading van de Maaslijn. Elektrificatie, dubbelspoor… Al wat ik meekrijg is dat drie provincies ruziën over een paar ontbrekend euro’s, nodig om dat vergeten hoekje van Brabant een normaal spoor te geven.
Afgezien van die Maaslijn willen de 100.000 inwoners van het Land van Cuijk en Gennep in 2030 óók op een snelle, comfortabele manier naar de stad gebracht worden. Wij willen ook elektrische taxi’s, gratis e-bikes bij McDonalds in Cuijk en een sneltram, met aftakking over de Gennepse brug.
Misschien wordt het tijd om gedag te zeggen. Wees eerlijk, échte Brabanders zijn wij Rijnlanders toch al niet. En in Den Bosch beschouwen ze ons ook maar als een stelletje ongeletterde Peeltrollen. Stel voor dat we de groen-geblokte vlag hijsen en autonoom verdergaan als Vrije Heerlijkheid Land van Cuijk (VHLC). Fuck Brabant!
Geurt Franzen schrijft tweemaal per week (woensdag en zaterdag) de column Dwarskijker voor de editie Maasland van De Gelderlander