Half tien, ochtendspits voorbij. Toch staat er veel volk op het Boxmeerse station. De vorige trein naar Nijmegen is uitgevallen. Prettig dat de luidspreker dat meldt. Maar het maakt nieuwsgierig. Koe op de lijn? Vierkant wiel? Machinist niet komen opdagen? Ik vind dat Arriva wel wat scheutiger mag zijn met info, als een vol perron staat te wachten op de trein die niet komen gaat.
De trein van half tien komt wèl. Eén rijtuig, alle stoelen bezet. Ik zie lege gezichten, omlijst door koptelefoons. Op het balkon grijp ik een stang en plant beide voeten stevig op de vloer.
Op het balkon staat ook de conducteur. Hij heeft twee taken. De ene is roepen: ‘Dóórlopen!’ Wat de reizigers op het balkon met tegenzin doen. De coupé waar het chagrijn ons naartoe wil hebben, is zo’n halve veewagen. Stoelen aan de zijkant, breed gangpad in het midden. Dat pad is waarschijnlijk bedoeld om te staan. In een bus of tram hangen daarvoor lussen aan het plafond. Hier kun je je bij het passeren van een wissel alleen vastgrijpen aan een medereiziger.
Dóórlopen! Ik voel de valkenogen van de conducteur op me gericht, maar ik houd me doof en grijp mijn stang steviger vast.
Dan kwijt hij zich van zijn tweede taak: lui terugroepen die stiekem naar de eerste klas zijn gelopen. Doet hij met verve.
Als we het overvolle perron van Cuijk bereiken, zit er niets anders op. Het valkje zet een Moeder Theresa-gezicht op en roept dat de eerste klas nu toch opengaat: ‘Alleen voor ouderen!’
Het gaat goed met Arriva. Zó goed dat eigenaresse Deutsche Bahn heeft gemeld dat het Arriva gaat verkopen. Om zelf uit de rode cijfers te komen. Zodat Die Bahn háár reizigers wel comfortabel kan blijven vervoeren.
Foto: Ed van Alem