Ik heb nu al heimwee naar Abbey Hoes. Die wordt binnenkort door een of andere Amerikaanse talentenspeurneus weggekaapt en dan hebben wij het nakijken. Moeten we het doen met de acht afleveringen van Petticoat, die frisse musicalserie op tv waarin ze schittert als de avondster op een onbewolkte avond op de Saryarka-steppe van Noord-Kazachstan. En die paar films waarin ze de kans kreeg iets van haar ontluikende talent te tonen (Nena, Ventoux etc.). O ja, dat reclamespotje voor Roosvicee hebben we ook nog (‘Lekker zeg!’). Ik vrees dat ze wordt opgeslokt door de grote muil van Hollywood en straks alleen nog te zien is als studentje met een buitenlands accent in een tearjerker of als schaars geklede elf in een fantasy uit een van de filmfabrieken van Los Angeles. Zeg maar doei Abbey.
Natuurlijk wordt ons natuurtalent vergeleken met de andere dames van het Nederlandse witte doek. Met Halina en Carice. Ik moest lachen toen het in een interview ter sprake kwam en ze zei: ‘O, ik weet niet of ik dat als een compliment moet beschouwen.’ Dat was geen arrogantie, dat was de pure en nog onbedorven Abbey uit Emmen (voorheen Rotterdam en Mijnsheerenland) die zichzelf wil zijn en niet de kloon van coverdames. Laten we haar maar niet vergelijken. Laten we maar genieten van haar nuchterheid en onbevangenheid. Laten we hopen dat ze die behoudt, ook als ze straks rolletjes in buitenlandse films speelt. Dat Abbey met de Bambibruine ogen haar spontaniteit en humor niet inruilt voor hiheels-arrogantie en sterren-blablabla. Dat ze het onbevangene behoudt zoals Jennifer Lawrence heeft gedaan. Vooruit, dan toch één vergelijking: meet Abbey Hoes, the Dutch Jennifer Lawrence.
Waar ik haar het meest om bewonder, in de musicalserie Petticoat, is dat Grunnings dat ze als Pattie Jagersma spreekt . Ik dacht eerst: ach, voor een meisje dat uit Emmen komt, moet het niet zo moeilijk zijn. Maar toen leerde ik dat ze onder de rook van Rotterdam, in Mijnsheerenland dus, is opgegroeid en pas op haar twaalfde in Drenthe terechtkwam. Ze heeft een heuse taalcoach gehad die haar het Grunnings heeft bijgebracht. Althans een dialect dat daarvoor door moet gaan. Moi, zo begroet ze haar Grunningse tegenspelers in Petticoat. Doet ze perfect. Ik zou er bijna voor verhuizen naar Groningen. Als ik wist dat Pattie Jagersma er nog zou wonen tenminste. Moi.