In het café hadden we het erover. Welke BN’er zouden we best als buur willen hebben? Ik moest er eigenlijk niet aan denken. Een celebrity naast je? Zo’n opgeblazen type dat je toch niet ziet staan? Die zijn stoep niet veegt als het gesneeuwd heeft, die middenin de nacht luidruchtig thuiskomt na een schnabbel en party’s geeft op tijdstippen dat een normaal mens in bed ligt? En dan ook nog het risico dat als zich een scheiding aandient, de straat wekenlang vol paparazzi ligt? Nee dank u. Mijn lijstje van BN’ers waarvan ik zou wensen dat die naast me woonden, bleef leeg.
Dulden, zover wilde ik nog wel gaan. En dan komt er eigenlijk maar één bekende Nederlander in aanmerking waarvan ik wel zou dulden dat die naast me kwam wonen: Chantal Janzen. Niet alleen omdat ze zo charmant overkomt en zich niet schaamt voor haar sproeten of haar Tegelense afkomst. Vooral vanwege haar humor. Ik mag graag om haar lachen. Zoals iedereen schaterde toen ze bikkelhard en toch fijnzinnig Remko Vrijdag te kakken zette tijdens de uitreiking van de Gouden Televizierring. Ze is echter op haar grappigst als ze zichzelf op de hak neemt en die zelfspot etaleert ze het best via haar Twitter-account.
Maar nu dreigt een ramp. Want Chantal krijgt een glossy! Met allerlei toeters en bellen eromheen. Gaat ze dan echt een kopie worden van Linda de Mol?
Ik ga heel erg hopen van niet. Want anders vrees ik dat ik zelfs een streep moet zetten door die eenzame naam op mijn lijstje van te dulden BN’ers als buur. Ik heb geen abonnement op al die glossy’s, of ze nou LINDA heten of Wendy. Maar als ik wat langer moet wachten bij de kapper ontkom ik er niet aan. Ik word er niet vrolijk van, van die glimmende, over-gestileerde foto’s en stukjes over het thema van de maand: rood haar of orale seks.
Er gloort een klein lichtpuntje. Stel nou dat Chantal zélf de knoppen gaat bedienen. Dat ze echt zelf als hoofdredacteur de glossy zou vullen. Dat je met een glimlach van de ene naar de andere pagina zou bladeren. Ja dan… wil ik wel een abonnement. Kan ze ‘m ook nog zelf bij me in de bus duwen. Als goede buur.