Noem Dave Eggers nieuwste roman Zeitoun faction, want voor 100 procent gebaseerd op werkelijke gebeurtenissen, het heeft de meeslependheid en spanning van goeie fictie. De werkelijkheid overtreft de fantasie wel vaker. Zeitoun geeft een onthutsend beeld van het New Orleans na de orkaan Katrina: het water staat twee meter hoog in de straten. Wie er is achtergebleven, worstelt met de allerprimairste vragen: waar mijn brood, waar mijn schoon water, wie kan ik vertrouwen en wie niet? Eggers protagonist, de uit Syrië afkomstige aannemer Abdulrahman Zeitoun, peddelt, ogenschijnlijk rustig, door de ondergelopen straten in zijn ooit in een opwelling aangeschafte kano. Hij vertrouwt op God en vindt rust en vertrouwen in zijn dagelijkse gebeden. De aannemer controleert zijn panden, terwijl zijn vrouw en kinderen naar veiliger oorden zijn getrokken. Dan neemt hij de telefoon niet meer op. Zijn vrouw wordt gek van angst. De beelden op tv, van plunderingen en moordpartijen, doen het ergste vermoeden. Waar is Zeitoun? Leeft hij nog? Leest als een trein, deze nieuwe Eggers. Goed in elkaar gestoken, in een eenvoudige, maar doeltreffende stijl geschreven en ook in journalistiek opzicht heel overtuigend. En het boek levert een genuanceerd beeld op van die moderne, liberale samenleving die de VS zo graag wil zijn.