Gemiste kans van de boeren. Waarom moet actiegroep Animal Rights illegaal filmpjes maken kippenschuren, zoals in Groesbeek en Overloon, om te laten zien hoe wij anno 2019 dieren houden? Waarom laten de boeren zelf niet zien hoe de moderne veehouderij eruitziet? Zelfs als dat plaatjes oplevert waartegen niet elke maag bestand is, dan nog: het is zoals het is. Kan geen kwaad om je te beseffen, als je een eitje tikt of een gehaktbal draait, dat er soms minder fijnzinnige methodes aan zijn voorafgegaan.
Dat Veeteeltmuseum in Beers was natuurlijk een gouden kans. Daar wordt nu het verhaal van tóen verteld, maar het verhaal van nú had er niet misstaan. Hier een vitrine van één vierkante meter met negen hennen, dáár drie biggetjes in een hok van nulkommanegen. Het eerlijke verhaal zonder smoezelige filmpjes.
Gemiste kans voor de regio. Want het Veeteeltmuseum heeft zojuist de deuren gesloten. Het gaat inwonen bij het Pluimveemuseum in Barneveld. Barneveld? Gaan ze daar het succesverhaal van Land van Cuijkse koeienboeren uitventen? Dacht het niet. En zeker niet op zondag.
Terwijl in Beers zo’n ongelooflijk mooi verhaal werd verteld. Hoe keuterboeren in deze regio een eeuw geleden jaarlijks hooguit 2.500 liter uit de uiers van een koe wisten te persen. Hoe ze erin slaagden dat op te krikken naar 8.000 liter nu. Door samen te werken, door aandacht te besteden aan de kwaliteit van de stier én door een stamboek te gaan bijhouden.
Een verhaal over een revolutie die zoveel korter duurde dan de Romeinse overheersing, maar zoveel meer impact had. Het verhaal over een koe waar de hele wereld jaloers op is. Zonder welke die moderne zuivelfabriek aan de A73 er nooit was gekomen.
Geurt Franzen schrijft tweemaal per week (woensdag en zaterdag) de column Dwarskijker voor de editie Maasland van De Gelderlander
Foto: Ed van Alem