Morgen staan voor het Boxmeerse gemeentehuis 98 stoelen leeg te wezen. Een stoel voor elke Brabantse verkeersdode van vorig jaar.
Best veel stoelen.
Ik denk aan wat eergisteren gebeurde in Oss en zie voor me hoe het plein er volgend jaar uitziet. Met die vier lege kinderstoelen.
We kunnen de dood niet weggummen uit het leven, de dood is immers de gum van het leven zelf. Maar doodgaan in het verkeer, tussen al die rijdende machines die we zelf hebben gemaakt, waar we zoveel voordeel van hebben maar toch vaak ondoordacht mee omgaan, dat is eigenlijk niet de bedoeling. Magere Hein lacht elke keer in zijn vuistje: ‘Weer eentje waar ik niets voor heb hoeven doen.’
Op de website van deze krant las ik een kleine discussie naar aanleiding van de stoelenactie. Een anonymus die te laf is om zijn eigen naam te noemen – hij verschuilt zich achter ‘Ikke’ en dat lijkt me een passend pseudoniem voor iemand met een egocentrisch wereldbeeld als het zijne – geeft de bomen de schuld van al die verkeersdoden. Als je moet uitwijken op een provinciale weg gaat zo’n boom niet aan de kant, zegt ie. Waar hij gelijk in heeft. Dus moet de zaag in al die bomen langs de weg, vindt Ikke.
Ik denk dat Ikke gewoon van gas geven houdt. Ben blij dat we de inrichting van wegen en het planten van bomen in handen hebben gelegd van mensen die een tikkeltje intelligenter zijn dan types als hij. Als het aan de Ikkes in deze wereld ligt, zagen we alle bomen om, halen we alle spoorwegovergangen weg en verbieden we de zon om in de herfst laag te staan. Zodat niemand meer voorzichtig hoeft te zijn.
Ik zou het liefst elk kind dat ik op straat zie lopen in bubbeltjesplastic wikkelen. Gaat ook niet.