Cuijkse Vierdaagsewandelaars krijgen vrijdag, bij de doorkomst door hun woonplaats, geen bloemen, maar een lauwerkrans. Leuk idee van de gemeente, die zo het Romeinse verleden wil onderstrepen. Romeinen die een overwinning hadden geboekt, kregen ook zo’n krans van gevlochten laurierbladen. Die werd op het hoofd gedragen tijdens de corona triumphalis, de triomftocht door de stad. Zodat iedereen kon zien dat jij degene was die in een verre uithoek van Europa een achterlijk volk in de pan had gehakt. Toen een overwinning op de barbaren, nu een op de blaren. De doortocht in Cuijk kun je gerust een corona triumphalis noemen. Wandelaars roemen het enthousiasme dat de inwoners aan de dag leggen op de laatste Vierdaagsedag. Ze zeggen dat het voelt alsof je door de Cuijkse straten zweeft. Alsof je bij de Beerseweg door onzichtbare handen wordt opgetild die je pas bij de pontonbrug loslaten, waarna de rest van dat stuk naar de Via Gladiola nog maar een kippeneindje is. Dat elan is vast een restant van oeroude genen die de Romeinen tweeduizend jaar geleden zaaiden in wat toen Ceuclum heette. Ben benieuwd hoe de burgervader dat zelf zal ervaren. De Cuijkse burgemeester loopt dit jaar mee. In plaats van handen schudden en anderen begroeten vanaf een platform, zweeft Wim Hillenaar dit jaar zelf door de straten van Cuijk. Als een caesar die terugkeert van de veldslag? Daar is hij de man niet naar. Denk dat ie daarom die driehonderd lauwerkransen heeft besteld. Zodat hij niet zo opvalt tussen al die andere Cuijkse gelauwerden. Ik zou er ook wel eentje willen. De Grieken, van wie de Romeinen dat idee van de lauwerkrans hebben gejat, bekroonden ook poëten ermee. Dus eh…
Geurt Franzen schrijft tweemaal per week (woensdag en zaterdag) de column Dwarskijker voor de editie Maasland van De Gelderlander