Column, voorgelezen op vrijdag 30 september 2016 bij het Gelderlander Nieuwscafé in De Weijer te Boxmeer.
Dromen moeten een kans krijgen, zegt wethouder Peter Stevens vandaag in De Gelderlander. En daar kan ik het, als bezoldigd dagdromer, want dat is een columnist immers, zelfs als de bezoldiging matig is, daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. De dromer die Stevens in het interview een hand boven het hoofd houdt, heet Lex de Lange. Dat is een nuchtere Groninger die zich inmiddels schuilhoudt achter hunebed D01, die ligt iets ten zuiden van het Drentse Roden.
Toen ik onlangs door Roden kwam – ik loop namelijk het Pieterpad – was De Lange nergens te vinden. Niet bij het hunebed en ook niet op zijn officiële adres, Ceintuurbaan Zuid nummer 17. Wat ook wel te begrijpen is want de fiscus is op zoek naar hem. Zijn donkerblauwe Volvo stationcar stond wel op de oprit, die hebben ze nog niet afgepakt. Maar dat oude beest brengt natuurlijk bij lange na niet de 1,7 miljoen euro op die de fiscus nog van hem tegoed heeft.
Ik schrok nogal. Ik vond dat in gele baksteen opgetrokken bungalowtje – ik heb er een foto van gemaakt en die mag u straks zien als u wilt – buitengewoon bescheiden voor een man met zulke grote dromen. Nog meer schrok ik van zijn uitzicht. Een rij struiken die het parkeerterrein van zwembad De Hullen probeerde te verhullen. Zo’n treurige bedoening zag ik zelden. Geen wonder, dacht ik, dat zo’n man de werkelijkheid zoveel mogelijk probeert te vergeten en zich in dromen verliest.
Lex droomt volgens mij iedere nacht hetzelfde. Dat hij zij aan zij met de belangrijkste persoon van het land op de Boxmeerse health campus het lint doorknipt en daarmee officieel het modernste oncologisch ziekenhuis van Europa opent. Zíjn Hansa-ziekenhuis. Het enige wat in al die jaren van dezelfde droom is veranderd, is die persoon aan zijn zijde. Eerst was dat koningin Beatrix. Later werd het koning Willem Alexander. En inmiddels wordt hij in zijn dromen bijgestaan door koningin Amalia. Alleen dat beugeltje in haar mond, aan dat beeld kan hij maar niet wennen. Stiekem denkt hij al aan een volgend project: de grootste kliniek ter wereld voor orthodontie.
Ik wilde het vandaag eigenlijk helemaal niet over de dromen van Lex de Lange hebben. Deze column zou eigenlijk gaan over de HBO-dromen van Willy Hendriks. Maar na het bericht in de krant van vandaag dat ook de FIOD De Lange op de korrel heeft, en in samenhang met ander nieuws uit Groningen, kon ik er niet omheen. Want vanmorgen viel ineens het kwartje. Die Lex de Lange, die heeft international tax law gestudeerd – internationaal belastingrecht, dus dan weet u meteen waarom de fiscus hem nog niet in de tang heeft – en weet u aan welke universiteit hij die studie heeft gedaan? Juist ja, die van Groningen. En nou weet ik het. Nou weet ik waarom die voormalige belastinginspecteur, die meer dan veertig spookbedrijven heeft opgericht en zichzelf facturen stuurt voor adviezen die hij zichzelf geeft, à 425 euro per uur excl btw, nou weet ik waarom die zulke vreemde, megalomane dromen heeft waarin eenvoudige Oost-Brabantse personages figureren. Die brave man is natuurlijk lid geweest van studentenvereniging Vindicat Atque (atkwe) Polit (poliet) (dat betekent: handhaaft en beschaaft). En tijdens zijn ontgroening is er iets misgegaan. Iets te lang die trechter in zijn keel gehad waarin graanjenever werd gegoten. Halfnaakt en geblinddoekt als een biggetje over de Grote Markt gekropen en zijn hoofd keihard gestoten tegen de Martinitoren. Of gewoon één klap te veel op zijn kop gehad. Arme Lex de Lange. Ontgroend, maar wel veroordeeld tot een eeuwig ronddwalen in een droom.
Ik zou zeggen: laat Lex maar lekker slapen op zijn hunebed. Maar kan iemand Peter Stevens even wakker schudden?